_یه عوضی ام
_آدمی مثل من چه ارزشی برای کسی داره؟
_اونا بهم میگن منفور پس از خودم متنفر میشم
_من فرق دارم و این فرق باعث میشه مزخرف به نظر بیام!
_من کثیف و پست و مسخره‌ام
[چطوره یکم صبر کنی؟]
بهتره با این سوال شروع کنیم که تو چرا به وجود اومدی؟
تو صرفا یه مشت اسپرم هستی؟که اومده دنیارو اشغال کنه و به گند بکشه؟
خب باشه تو ایراد های زیادی داری ولی تو کی هستی؟!
مسئول افکار دیگران؟نگهبان زندگی و خواسته ها و نخواسته های اون ها یا فرشته‌ی بر آورده کردن توقعاتشون¿
خب من جدن مشکلی ندارم اگه در مورد خودت اینطوری فکر میکنی ولی اجازه نمیدم دنیا،اطرافیان و خودت را یا این عقیده به سمت دره نابودی بکشونی!
وقتی به دنیا اومدن سرنوشت،زندگی،تقدیر،شانس،فرصت،و یا هر چیزی ک تو اسمش رو میزاری برای تو بسته شد
و تو رسما شدی شخصیت اصلی زندگیت
کلیشه نیست این یه حقیقته که چشمات میتونن ببینش
اینکه تو اصلی ترین شخص زندگیتی،نه زندگی دوستت نه زندگی پدرت نه مادرت نه همسایه و نه عمه هات!
به دنیا اومدی تا چند صباحی رو بگذرونی و زندگی کنی که کاری ندارم گاهی واقعا با دستای خودت نابودش میکنی..شانسی که بهت داده شده رو گاز میزنی و مث یه آشغال دور میندازی.این بحثش جداست،باشه؟فعلا میخوایم راجب این حرف بزنیم که چرا فکر میکنی نظر همه باید راجبت مثبت باشه
حتی اگه همه‌ی دنیا منهای یک نفر دوستت داشته باشن تو بازن غر میزنی و توقع داری اون یک نفر هم دست به ستایشت بلند کنه و با تمامی اخلاق هات و بُعد های مختلفت موافق باشه.
اینو یاد بگیر که آدما افکارشون باهات فرق داره معیار هاشون باهات فرق داره نوع فکر کردنشون،گذشتشون،حال و آیندشون و درد هاشون هم با تو فرق داره!!!
"فرق داره!"
تو کثیف نیستی
تو هیولا نیستی
تو آشغال نیستی
تو مایه دردسر نیستی
تو یه مشکل نیستی
تو زشت نیستی
تو جنده نیستی
تو حرومزاده نیستی
تو احمق نیستی
نیستی نیستی و نیستی!!
میدونی تو چی هستی؟یه انسان که نمیتونه کل سیاره زمین رو از خودش راضی نگه داره:)
یه انسان که گاهی بهترین های زندگیش هم ممکنه فکر کنن عوضیه..
ولی بهت قول میدم اون بهترین ها اگه تورو باور میداشتن با ورژن عوضیت هم کنار میومدن.
تا کی قراره قلب عزیزانت رو بخاطر زدن این حرف ها به خودت به درد بیاری تا کی قراره اشک هاشون رو از این تلخ تر کنی تا کی قراره فکر کنی انسان ها میتونن روی شخصیت تو اسم بزارن؟
تا کی؟! چطور به خودت اجازه میدی به انسانی که حتی تورو نمیشناسه توانایی این رو بدی که بهت بگه چی هستی و چی نیستی؟
اون انسان حتی میتونه پدرت باشه
میتونه مادرت باشه
میتونه دوستت باشه میتونه دوست پسر یا دوست دخترت باشه!
تو یه انسانی...کی قراره اینو بفهمی؟ :)
کی قراره بفهمی که میشه یکی همینطوری عاشقت بود؟
میشه با موهای وز و زمختت عاشقت بود
میشه با صورت چال و چوله دارت عاشقت بود
میشه با قد کوتاه و صدای جیغ جیغوت عاشقت بود
میشه با عصاب خراب و به قول خودت سگیت عاشقت بود
میشه با خشک و منطقی بودنت عاشقت بود
کی قراره اینو بفهمی؟که یکی پیدا میشه تا همه‌ی اینارو باهم بپرسته
کی قراره بفهمی که تعداد ماسک هایی که برای فرار از دست قضاوت ها زدی داره تورو تو خودش میبلعه؟!
پس کی میخوای بفهمی..؟ :)
کی؟تا کی باید اشک بریزه و بهت بگه میپرستت همینطوری که هستی؟
تا کی باید بهت بگم؟..
تا کی باید بگه با همین نقص ها بهترین آدمی هستی که دیده؟
تا کی باید بگم؟..
تا کی باید بگه که تو یه انسانی و انسان ها لایق محبت و عشق ورزیدن هستن!
تا کی باید بهت بگم:)؟
با آخرین قطره های اشکم میخوام بگم که..
تو آدم بدی نیستی! تو یه مشکل نیستی..نیستی! :)
تو فقط داری زندگیت رو میکنی..
+مخاطب پست؟همه! همه..
