ولی من دلم برای اون وقتایی که میتونستم توی خیابون از هر ده نفر حداقل شیش نفر و پیدا کنم که لبخند رو لباشونه
و روزایی که حال اطرافیانم و می‌پرسیدم و با انرژی لبخندی مستطیلی میزدن و میگفتن: "خوبمممم!"
و همچنین روزایی که میتونستم بدون ماسک زیر بارون راه برم تنگ شده..!
کاش یکی میتونست اون روز هارو برگردونه،یه ناجیِ عاشق لبخند ها=)
- Chomion
- سه شنبه ۷ دی ۰۰
