۱۰ مطلب در مهر ۱۴۰۰ ثبت شده است

..Another love

 

دانلود ویدیو 

ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝓉𝒶𝓀ℯ 𝓎ℴ𝓊 𝓈ℴ𝓂𝓌𝒽ℯ𝓇ℯ 𝓈ℴ 𝓎ℴ𝓊 𝓀𝓃ℴ𝓌 𝒾 𝒸𝒶𝓇ℯ

میخوام ببرمت یه جایی که بدونی بهت اهمیت میدم

ℬ𝓊𝓉 𝒾𝓉𝓈 𝓈ℴ 𝒸ℴ𝓁𝒹 𝒶𝓃𝒹 𝒹ℴ𝓂'𝓉 𝓀𝓃ℴ𝓌 𝓌𝒽ℯ𝓇ℯ

اما هوا خیلی سرده و من نمیدونم کجا بریم

ℐ 𝒷𝓇ℴ𝓊ℊ𝒽𝓉 𝓎ℴ𝓊 𝒹𝒶𝒻𝒻ℴ𝒹𝒾𝓁𝓈 𝒾𝓃 𝒶 𝓅𝓇ℯ𝓉𝓉𝓎 𝓈𝓉𝒾𝓃ℊ

برات گل نرگس به یه روبان خوشگل اوردم 

ℬ𝓎𝓉 𝓌ℴ𝓃'𝓉 𝒻𝓁ℴ𝓌𝓌𝓇 𝓁𝒾𝓀ℯ 𝓉𝒽ℯ 𝒹𝒾𝒹 𝓁𝒶𝓈𝓉 𝓈𝓅𝓇𝒾𝓃ℊ

اما اونا مثل بهار گذشته گل نمیدن!

𝒜𝓃𝒹 ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝓀𝒾𝓈𝓈 𝓎ℴ𝓊 ,𝓂𝒶𝓀ℯ 𝓎ℴ𝓊 𝒻ℯℯ𝓁 𝒶𝓁𝓇𝒾ℊ𝒽𝓉𝓈

و میخوام ببوسمت تا بهت حس خوبی بدم

...ℐ𝓂 𝒿𝓊𝓈𝓉 𝓈ℴ 𝓉𝒾ℯ𝓇𝒹 𝓉ℴ 𝓈𝒽ℯ𝓇ℯ 𝓂𝓎 𝓃𝒾ℊ𝒽𝓉𝓈

اما از شریک شدن شب هام خیلی خسته ام..

ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝒸𝓇𝓎 𝒶𝓃𝒹 ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝓁ℴ𝓋ℯ 

میخوام گریه کنم و عشق میخوام

ℬ𝓊𝓉 𝒶𝓁𝓁 𝓂𝓎 𝓉ℯ𝒶𝓇𝓈 𝒽𝒶𝓋ℯ 𝒷ℯℯ𝓃 𝓊𝓈ℯ𝒹 𝓊𝓅

اما تمام اشک‌هام قبلا استفاده شدن

𝒪𝓃 𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝓁ℴ𝓋ℯ,𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝓁ℴ𝒷ℯ 

برای عشق دیگه ای،عشق دیگه 

𝒜𝓁𝓁 𝓂𝓎 𝓉ℯ𝒶𝓇𝓈 𝒽𝒶𝓋ℯ 𝒷ℯℯ𝓃 𝓊𝓈ℯ𝒹 𝓊𝓅

تمام اشک هام استفاده شدن

..𝒪𝓃 𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝓁ℴ𝓋ℯ,𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝓁ℴ𝓋ℯ

برای عشق دیگه ای،عشق دیگه..

𝒜𝓁𝓁 𝓂𝓊 𝓉ℯ𝒶𝓇𝓈 𝒷ℯℯ𝓃 𝓊𝓈ℯ𝒹 𝓊𝓅

تمام اشک هام استفاده شدن!

𝒜𝓃𝒹 𝒾𝒻 𝓈ℴ𝓂ℯ𝒷ℴ𝒹𝓎 𝒽𝓊𝓇𝓉𝓈 𝓎ℴ𝓊,ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝒻𝒾ℊ𝒽𝓉

و اگه کسب بخواد بهت آسیب بزنه،من میجنگم

ℬ𝓊𝓉 𝓂𝓎 𝒽𝒶𝓃𝒹𝓈 𝒷ℯℯ𝓃 𝒷𝓇ℴ𝓅ℯ𝓃,ℴ𝓃 𝓉ℴ 𝓂𝒶𝓃𝓎 𝓉𝒾𝓂ℯ𝓈

اما دست های من بار ها و بار ها شکستند

𝒮ℴ ℐ'𝓁𝓁 𝓊𝓈ℯ 𝓂𝓎 𝓋ℴ𝒾𝒸ℯ,ℐ'𝓁𝓁 𝒷ℯ 𝒻𝓊𝒸𝓀𝒾𝓃ℊ 𝓇𝓊𝒹𝓌

پس من از صدام استفاده میکنم،من بدجور گستاخ میشم..

𝒲ℴ𝓇𝒹𝓈 𝓉𝒽𝓌𝓎 𝒶𝓁𝓌𝒶𝓎𝓈 𝓌𝒾𝓃,𝒷𝓊𝓉 ℐ 𝓀𝓃ℴ𝓌 ℐ'𝓁𝓁 𝓁ℴ𝓈ℯ

کلمات همیشه برنده‌ان،اما من میدونم که بازنده‌ام

𝒜𝓃𝒹 ℐ'𝒹 𝓈𝒾𝓃ℊ 𝒶 𝓈ℴ𝓃ℊ,𝓉𝒽𝒶𝓉'𝒹 𝒷𝓌 𝒿𝓊𝓈𝓉 ℴ𝓊𝓇𝓈

و یه آهنگ میخونم که فقط مال ما باشه

ℬ𝓊𝓉 ℐ 𝓈𝓉𝒶𝓃ℊ'ℯ𝓂 𝒶𝓁𝓁 𝓉ℴ 𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝒽ℯ𝓇𝓈𝓉 

اما برای قلب دیگه ای تموم آواز هارو خوندم..

!𝒜𝓃𝒹 ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝒸𝓇𝓎 ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝓁ℯ𝒶𝓇𝓃 𝓉ℴ 𝓁ℴ𝓋ℯ

و میخوام گریه کنم میخوام عشق رو یاد بگیرم

..ℬ𝓊𝓉 𝒶𝓁𝓁 𝓂𝓎 𝓉ℯ𝒶ℯ𝓈 𝒽𝒶𝓋ℯ 𝒷ℯℯ𝓃 𝓊𝓈ℯ𝒹 𝓊𝓅

اما تمام اشک هام دیگه ریخته شده..

♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪

𝒪𝓃 𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝓁ℴ𝓋ℯ,𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝓁ℴ𝓋ℯ

برای عشق دیگه ای،عشق دیگه..

𝒜𝓁𝓁 𝓂𝓎 𝓉ℯ𝒶𝓇𝓈 𝒽𝒶𝓋ℯ 𝒷ℯℯ𝓃 𝓊𝓈ℯ𝒹 𝓊𝓅

تمام اشک هام دیگه ریخته شده

♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪

𝒪𝒽 ℐ 𝓃ℯ𝓌𝒹 𝒶 𝓁ℴ𝓋ℯ,𝓃ℴ𝓌,𝓂𝓎 𝒽ℯ𝒶𝓇𝓉 𝓉𝒽𝒾𝓃𝓀𝒾𝓃ℊ ℴ𝒻

فکر کنم قلبم به یه عشق نیاز داره

ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝓈𝒾𝓃ℊ 𝒶 𝓈ℴ𝓃ℊ,𝓉𝒽𝒶𝓉'𝒹 𝒷ℯ 𝒿𝓊𝓈𝓉 ℴ𝓊𝓇𝓈

میخوام یه آهنگ بخونم فقط فقط برای ما باشه

ℬ𝓊𝓉 ℐ 𝓈𝒶𝓃ℊ'ℯ𝓂 𝒶𝓁𝓁 𝓉ℴ 𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝒽ℯ𝒶𝓇𝓉𝓈 

اما برای قلب دیگه ای تموم آواز هارو خوندم..

𝒜𝓃𝒹 ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝒸𝓇𝓎,ℐ 𝓌𝒶𝓃𝓃𝒶 𝒻𝒶𝓁𝓁 𝒾𝓃 𝓁ℴ𝓋ℯ

و میخوام گریه کنم،میخوام عاشق بشم

..ℬ𝓊𝓉 𝒶𝓁𝓁 𝓂𝓎 𝓉ℯ𝒶𝓇𝓈 𝒷ℯ𝓃𝓃 𝓊𝓈ℯ𝒹 𝓊𝓅

اما تموم اشک هام دیگه ریخته شدن..

𝒪𝓃 𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽𝓌𝓇 𝓁ℴ𝓋ℯ,𝒶𝓃ℴ𝓉𝒽ℯ𝓇 𝓁ℴ𝓋ℯ

برای عشق دیگه ای،عشق دیگه..

!𝒜𝓁𝓁 𝓂𝓎 𝓉ℯ𝒶𝓇𝓈 𝒷ℯℯ𝓃 𝓊𝓈ℯ𝒹 𝓊𝓅

تموم اشک هام دیگه استفاده شدن!

null

 

 

 
bayan tools Tom odellAnother love

دانلود موریک

  • ۶
  • نظرات [ ۳ ]
    • Chomion
    • چهارشنبه ۲۸ مهر ۰۰

    سقوطی که معجزه شد

    دانلود موریک

    انگشت اشاره‌اش رو به شیشه‌ی سرد و بخار کرده کشید و باهاش رد قطره‌ی آب رو روی شیشه دنبال کرد.

    نور ها،چراِغ برج های بزرگ و ماشین ها از اینجا،پشت این شیشه‌ی بخار کرده‌ محو به نظر میرسدن و کوچک

    با انگشتش قطره‌ی دیگه ای رو دنبال کرد،دست هاش از سردی شیشه خیس و تَر شده بودن..

    صدای بوق از کوچیک دستگاه‌های بیشمار داخل اتاق،توی سرش ارکست بی رحمانه ای به وجود اورده بودن.

    این یه جنگ بود،جنگ بین صدا ها و قلبش

    اگه برای لحظه ای این صدا روی یک خط صاف حرکت میکرد و یکنواخت توی اتاق میپیچید،اونوقت این ضربان قلب خودش میبود که از حرکت می‌ایستاد!

    جنگ بی رحمانه ای بود.

    قطره اشک سمجی رو از گوشه چشمش پاک کرد و به انسانی که بدن نحیفش زیر ملحفه های سفید مخفی شده بود و چندین دستگاه بالای سرش مشغول نگه داشتنش روی این زمین بودن نگاه میکرد.

    دست های سفید و لاغرش پر بودن از از سوراخ هایی که سوزن سرم ها اونارو ایجاد کرده بودن. 

    ماسک اکسیژن روی صورتش اجازه نمیداد بتونه خوب به چهره‌اش دید داشته باشه و فقط چشم های بسته‌اش در معرض دید بود..

    چشم هاش رو به آرومی بسته بود؛انقدر آروم که اون میترسید نکنه یوقت خیال باز شدن نداشته باشن؟!

    نکنه چشم های روشنش به این تاریکی و بسته بودن عادت کرده باشن؟!

    نکنه یه وقت دیگه دلش نخواد اونارو باز کنه و با ستاره های داخل چشم هاش بهش نگاه کنه؟

    قطره‌ اشک مزاحم دیگه ای رو از زیر پلک هاش محو کرد.

    از روی صندلی چرم مشکی ای که روش نشسته بود بلند شد و  کنارش روی صندلی دیگه ای نشست.

    دست های لرزونش رو به سمت دست  رنگ پریده‌اش برد و با گرفتنش نفس آسوده ای سر داد..دست هاش هنوز گرمای رضایت بخشی داشتن و این باعث میشد کمتر بترسه.

    انگشت شستش رو دایره وار روی پشت دستش میکشید و به صورت کوچکش که پشت ماسک اسکیژن گم شده بود نگاه میکرد.

    نگاهش رو به مانیتور دستگاهی که ضربان قلب عزیز ترینش رو به نمایش میزاشت داد؛انگار داشت به اون خط هایی که مدام بالا و پایین میشدن التماس میکرد تا هرگز هوس صاف شدن و تبدیل به یه خط ساده شدن رو نکنن و تا ابد بالا و پایین بشن!

    گوش هاش صدای بوق دستگاه رو میشنید؛انگار گوش هاش هم توی این لحظات به همه‌ی دنیا التماس میکردن که تا ابد این بوق ها آروم نواخته بشن و شروع به فریاد زدن نکنن!

    دست هاش به دست های لطیفی که نوازش میکرد التماس میکرد تا هرگز سرد نشن و تا ابد گرم بمونن.

    چشم هاش به پلک های روبه روش التماس میکردن تا بالاخره هوس باز شدن بکنن..
    باز بشن تا خورشیدی که یک ماه بود براش غروب کرده بود دوباره یادش بیاد طلوع کنه.
    به لب های مقابلش التماس میکرد تا باز بشن و دوباره کلمه‌ای به زبون بیارن تا دوباره یادش بیاد صدایی توی این دنیا وجود داره!صدای نجوا های انسانی که حالا بدن بی جونش روی این تخت خوابیده بود.
    از وجب به وجب این اتاق نفرت داشت و به تک تک اون دستگاه ها و سرم ها حسادت میکرد که چرا جون عزیز ترین کسش به تک تکشون بستگی داره!
    سرش رو پایین انداخت و لب هاشو بهم فشرد..وقتی متوجه‌ ریختن چند قطره‌‌ی خیس روی لباسش شد فهمید که مقاومت چشم هاش شکسته شدن..
    دلش شاید برای آروم گرفتن فقط یک معجزه میخواست،یکی از همون معجزه هایی که مادرش در کودکی ازشون براش میگفت.
    معجزه هایی که مثل یه تیر داخل تاریکی پرتاب میشن
    تاریکی داشت روحش و زندگیش رو ازش میگرفت،پس چرا اون تیر پرتاب نمیشد و به جای اون فقط تیر هایی سمی به سمت قلبش پرتاب میشدن؟!
    از جاش بلند شد و بعد از بوسیدن دست های سردش اتاق رو ترک کرد.
    دوباره صدای دکتر ها تو سرش اکو میشد..
    _مریض شما تنها ۱ درصد احتمال برگشتن داره..متأسفم
    قدم هاش رو محکم تر روی سرامیک های کف سالن میکوبید و دست هاش رو مشت میکرد.
    از خروجی بیمارستان خارج شد و چشم هاشو روی هم فشرد تا بار دیگه از باریدنشون جلوگیری کنه..
    بارون مثل شلاقی محکم به تنش میخورد،موهاش خیس شده بودن و لباسش هم به تنش چسبیده بود.
    سریعتر قدم برداشت و به پله های آهنی ای رسید که به پشت بوم یک ساختمون میرسیدن..
    ازشون یکی یکی بالا رفت و به بلد ترین نقطه ساختمون رسید.
    از اینجا تقریبا نصف شهر مشخص بود..و بارون میتونست بی رحمانه تر هدف قرارش بده.
    چشم هاش رو باز کرد و عطسه ای کرد؛بی شک سرما خورده بود و بدنش می‌لرزید..
    با بغض و فشاری که توی قفسه‌ی سینه‌اش حس میکرد رو به آسمون فریاد زد:
    _تو..کسی هستی که میخوای ازم هرچیزی که دوست دارم رو بگیری و من مثل یه احمق فقط میتونم به نمایشی که برام راه انداختی نگاه کنم و یه جا باییستم و نشونت بدم که چقدر  ناتوانم برای نگه داشتن همه چیز.‌
    قدمی به جلو برداشت و با صدایی گرفته بلندتر فریاد زد:
    _همه چیز سقوط می‌کنه و من فقط میتونم تماشا کنم..
    لحنش رو آرومتر کرد و قدم دیگه ای برداشت،حالا تقریبا به لبه‌ی پشت بوم رسیده بود.

    _اما میدونی..این بار منم میخوام سقوط کنم!قبل از اینکه یه سقوط دیگه رو تماشا کنم چون‌ تو هرگز منو نمیبینی
    دست هاش رو باز کرد و در آستانه‌ی رها کردن خودش بود..رها شدن برای فرار کردن..شاید هم فرار برای رها شدن؟
    خودش رو قدمی جلوتر برد که زنگ تلفنش به صدا در اومد.
    با خشم دندون هاشو بهم سایید و تلفن رو از توی جیب پالتوش در اورد و دست های خیسش رو روش کشید و تماس رو جواب داد:
    _چی..
    زنی با صدایی بلند از پشت خط حرفش رو قطع کرد:
    _سلام..خواستم بهتون اطلاع بدم که سریعتر خودتون رو به بیمارستان برسونید،مریضتون به هوش اومدن!لطفا سریعتر خودتون رو برسونید..
    و صدای بوقی که از قطع شدن تماس کوتاهش خبر میداد تنها چیزی بود که به گوش میرسید و توی گوشش می‌پیچید..
    مثل یک مجسمه خشک شده بود و آب از موهاش میچکید
    پاهاش،دست هاش،لب هاش،چشم هاش و کل وجودش میلرزیدن...این بار لرزشی نه از سر ترس
    بلکه از سر شادی..!
    سرش رو سمت آسمون چرخوند و لبخند خسته ای روی لبش جا خوش کرد..
    _تو..
    بغضش رو کنترل کرد و ادامه داد:
    _فکر میکردم..من فقط فک می‌کردم..کور شدی و دیگه چیزی نمیبینی!
    از روی لبه‌ی بام فاصله گرفت و پله هارو تند تند پایین رفت...
    داخل ذهنش پر از فکر بود..فکر به نجات یافتن دو سقوط دیگه
    و پرتاب شدن تیری که این بار زهرآگین نبود و لباس یک معجزه رو پوشیده بود!
    این بار این داستانی تلخ نبود.داستان سقوط هایی شد که پرواز کردند

    null

    +و منی که مثلا..برنامه ریزی کرده بودم امروز گشاد نباشم و کارامو سر ساعت بکنم ولی تهش فقط نشستم فیلمی که معلم فرستاد رو نگاه کردم

    این برنامه‌ای بود که ریخته بودم برای امروز..ولی فقط مورد اول درست انجام شد،که تازه اونم خیلی درست انجام نشد!

    من چم شده؟!

    پ.ن:مرسی که به دست خط خرچنگ قورباغه‌ام دقت نمیکنید..میشه دقت نکنید؟!

     

  • ۱۰
  • نظرات [ ۵۱ ]
    • Chomion
    • دوشنبه ۲۶ مهر ۰۰

    جرعتش و داری؟(لطفا و لطفا حتما خوانده شود!)

    چشماشو باز کرد و خودشو توی آیینه برانداز کرد..

    نفس عمیقی کشید و ماسک مشکی رنگش رو به صورتش زد و دوباره پشت کامپیوترش نشست و به تنها دنیای که میتونست توی اون عرض اندام کنه و حس کنه قویه برگشت.

    یکی یکی کلید های کیبرد رو ضربه میزد قلب های بیشتری رو میشکست و دوباره برای قدرت پوشالی خودش کف میزد!

    اون از نظر خودش قوی و قدرتمند بود 

    چرا؟!

    چون اون میتونست با چند روش ساده شاید زندگی یک انسان و هویتش رو بدزده 

    میتونست خودشو به دختر کوچولوی مظلوم مهربون نشون بده که میخواد خودشو تو دل همه جا کنه

    یا نه..

    یه پسر عاقل و با منطق و جذاب که قاپ همه دخترا رو میدزده

    قدرت توی این زمین دست اون بود اون کسی بود که میتونست هویت انسان هارو بدزده با یه کلیک ساده!

    چشماشو روی مانیتور چرخوند و قربانی بعدیش و انتخاب کرد.

    هرروز همین بود،هرروز از این رایانه‌ی بی جون برای خودش یه قلمرو درست میکرد و با ماسک سیاهش پشتش می‌شست و می‌خندید؛خنده هاش منزجر کننده بودن!!

    اما..کاش این وسط کسی بود تا ماسک روی صورتش و در بیاره و زیر پا خوردش کنه و با زدن سیلی ای توی صورتش بهش بفهمونه که دنیای واقعی کجاست!

    بفهمونه دنیای واقعی کلید های زیر دستش و اکانت های قربانی شده نیستن

    دنیای واقعی جاییه که اون با زدن یه ماسک سعی داره ازش فرار کنه.

    سمتش میرم و یقه‌ی پیراهن سیاهش و توی دستم فشار میدم و فریاد میزنم:

    بگو..بهم بگو قلمروی تو چیه؟

    به مانیتور مشتی میزنم و دوباره به چشمای بی حسش نگاه میکنم..

    _قلمروی لعنتی تو اینه؟خوش خیالی که توش داری پادشاهی میکنی و میخندی به ریش تمام دنیا و قربانی هات؟تو اون اکانت و هویت و همه چیز اونو دزدیدی و احساس شاخ بودن کردی؟

    پوزخندی از سر انزجار از فرد رو به روم میزنم ادامه میدم:

    _بگو..بهم بگو توی این دنیا چی داری؟

    سمت پنجره میرم و پرده‌ی زرد رنگ رو کنار میزنم و پنجره رو باز میکنم و باد سردی همزمان با باز شدنش به داخل اتاق میوزه؛دوباره مقابلش می‌ایستم و فریاد میزنم:

    _بگو توی اون دنیا چی داری؟دنیای بیرون اون پنجره،دنیای اون بیرون دنیای خارج از این مانیتور و آدمای داخلش..

    لبخند آرومی تحویلش میدم،حالا لحنم آرومتر شده

    _بهم بگو تا بفهمم توی این دنیا جرعت انجام چه کاری رو داری؟؟

    میتونی بری و دست هاتو توی جیب یه رهگذر کنی و کارت شناسایسش رو بدزدی؟جلوی چشم همه؟!میتونی بری و یه چاقو بکنی تو قلب یه آدم؟بلدی بری و خودتو شبیه دخترا کنی؟اوه عزیزم..بهم بگو تا بفهمم بلدی تو یه ثانیه زندگی یکی رو ازش بگیری؟

    چشماش دارن تر میشن..اهمیتی نمیدم و لحنم دوباره بوی فریاد میگیره:

    _تو یه ترسوی بدبختی که اینجا پشت این چیز کوفتی میشینی و قلب میشکونی و به مردم می‌قبولونی که چی هستن و چی نیستن،پشت سرشون کلی صفحه سازی میکنی و اونارو متهم به پست بودن میکنی و بعد..هویتشون و ازشون میگیری و به خوده پَستت جرعت میدی که راهتو به زندگی شخصیش باز کنی!

    حالا فهمیدی کی هستی؟تو یه ترسویی که بیرون از اون پنجره..

    به پنجره‌ای اشاره میکنم که حالا باد داره بی رحمانه از داخلش زوزه میکشه 

    _نمیتونی کاری کنی:)! تو فکر میکنی حالا قوی ای،حالا شاخی حالا قدرت دست توعه چون اونی که میخواستی رو هک کردی و زمینش زدی ولی پسر..بهم بگو تا بفهمم حالا اینطوری احساس خوشبختی میکنی؟

    لابد شادی نه؟آرامش داری؟میتونی بخندی؟میتونی بفهمی زندگی و خوشبختی چیه؟با کشتن شادی ها و خوشبختی های مردم؟

    فکر میکنی اون یه بازندست و تو شاه بازی ای نه؟

    لبخند محوی کنج لبام جا خوش میکنه و سرمو کج میکنم و بهش زل میزنم..

    _شرمنده اینو میگم ولی تو این بازی تو تنها بازنده ای:)!

    تو این بازی تو تنها بازنده ای هستی که ضعیفیش داره پررنگ و پررنگ تر میشه

    قدرت و تو این میبینی؟بهم بگو..قدرت و توی این میبینی؟؟

    بازم شرمندتم رفیق ولی من قدرت و توی پاکی اون ماهیچه‌ ی سمت چپ سینه که میتونه عشق بورزه میبینم

    قدرت من اینه..و تو..میتونی با قدرتم بازی کنی تا ببینیم کی برندست 

    بیا بازی کنیم..تو همه چیزمو بدزد

    میتونی شماره‌ی من و زندگیمو همه جا پخش کنی و من بازم اینجا توی این اتاق میشینم و بهت پوزخند میزنم

    میتونی منو یه حرومزاده‌ی پست جلوه بدی و من دوباره اینجا میشینم و بهت لبخند میزنم

    برو و به همه بگو من یه بد دهن عوضی دو رو هستم و اونوقت بازم میبینی که من دارم بهت میخندم

    چون خودمون خوب میدونیم من کی ام..و تو کی هستی!

    ولی..

    لبامو سمت گوشش میبرم و آروم زمزمه میکنم:

    _تو این بازی تو میبازی عزیزم..بهت قول میدم!

    میدونی چرا؟

    چون تو..نمیدونی ته اینا به چی میرسی و باور کن که دلیل نداشتن برای انجام هر کاری..تورو یه ترسوی بازنده میکنه

    اون بیرون رو میبینی؟برو توش قدم بزن تا بفهمی تو فقط اینجا توی این مانیتور شاه بازی ای و من اینجا:)!

    null

    +هکر عزیزم..و عزیزی که هنرمند بودنت به گند زدن به حال خوش بقیه‌اس

    این برای تو بود..امیدوارم دوسش داشته باشی!♡

    +حالم اصلا خوب نیست..عصبانی‌ام،پر از نفرتم،نفرت از قلب هایی که قلب های دیگه رو میشکنن و نابودشون میکنن با یه دروغ ساده

    و عوضی هایی که فقط تو این دنیا شاخن..

    حالم از همشون بهم میخوره..باید اینارو میگفتم!

     

  • ۸
  • نظرات [ ۱۳ ]
    • Chomion
    • شنبه ۲۴ مهر ۰۰

    Mr . park

     

    سلام جیمینا!

    نمیدونم چرا دارم بهت سلام میکنم درحالی که میدونم تو اینو هرگز نمیبینی..

    اما خب میدونی،من می‌نویسم و میگم تا بتونم یه ستاره‌ی کوچیک توی کهکشان بنفش تو باشم مستر پارک=)

    اولین بایس من توی بنگتن و کسی که اولین بار با دیدن لبخند شیرینش فهمیدم که یه فرشته تمام عیاره!

    جیمینا..میتونم بپرسم چطوری شد که از این زمین سر در اوردی؟!

    شاید وقتی قرار بود بری توی خونه‌ی بهشتیت اشتباهی راه گم کردی و اومدی اینجا بین ما نه؟

    پسر عسلی شیرین..۲۶ ساله که داری اینجا،بین این آدما زندگی میکنی و شیرین ترینشونی:)

    موچی کوچولوی تاینی هندز ۲۶ ساله که به عنوان یه آدم داری زندگی میکنی ولی من خوب میدونم که تو چی هستی؛

    یه فرشته‌ی گمشده!

    مستر پارک،خدا شاید اشتباه کرده باشه و تورو بین آدما قرار داده باشه

    اما فراموش نکن که قبل از فرستادنت به زمین حنجره‌ات و بوسیده!=)

    و بهت یه قدرت جادویی داده مستر!

    میدونی همیشه به تهیونگ حسودیم میشد که تو سولمیتشی 

    اما..خب زندگی عجیبه چکاوک!خیلی عجیب

    جوری که تو یکی مثل خودتو بهم دادی..

    چطوری توصیفش کنم؟

    چطوری توصیف کنم که توی چشمات چه ستاره هایی دیدم؟

    توی لبخند هات حقیقت رو پیدا کردم و توی صدای بهشتیت زندگی رو در آغوش گرفتم و باهم خندیدیم و رقصیدیم..

    تو باعث شدی من با زندگی دوست بشم باعث شدی یه ستاره از آسمون انتخاب کنم و حتی اگه بمیره هم دوسش داشته باشم چون دوست داشتن یه ستاره قشنگ ترین کاریه که میشه کرد!و تو با عشق ورزیدن به ستاره هات اینو بهم یاد دادی

    یادم دادی لبخند بزنم..به همه

    من هرگز لبخند هامو از کسی دریغ نکردم و از این کار هم پشیمون نیستم.

    لبخند زدن قشنگ ترین کاریه که من میتونم بکنم و اینو تو به من یاد دادی جیمین شی!

    تو هروقت به صدات گوش میدادم سوار یه ستاره‌ی دنباله دار میشدی و 

    به آسمون شبم میرسیدی و بهم چشمک میزدی:)🌠

    کاش میدونستی وقتی موهای بلوند صاف و نرمت و بالای سرت می‌بستی نمیشد به چیزی جز این فکر کرد که برای موچی یه رقیب بزرگ پیدا شده و اون تویی!

    وقتی به صافت ترین و شیرین ترین حالت ممکن میخندی میشه حس کرد هنوز این دنیا شیرینی های خودشو داره.

    جیمین شی،کاش میتونستم لپ های نرم خوردنیت و بین دستام بگیرم و فشار بدم،و کاش میشد برات یه جعبه موچی خوشمزه بیارم و ببینم که چطور به کیوت ترین حالت ممکن همزاد های خودتو میخوری!

    فرشته‌ی بنگتن باورم نمیشه ۲۶ ساله شدی=)!

    متشکرم که انقدر قوی بودی و حالا جیمین شی مایی

    مرسی که انقدر با استعدادی و همه کار هارو به بهترین و کیوت ترین حالت ممکنش انجام میدی

    و خوشحالم که تونستم شاهد قشنگ ترین لبخند های دنیا یعنی لبخند های تو باشم

    امیدوارم که ۲۶ سال دیگه و ده ها سال بعدش رو پر از آرامش و شادی و سلامتی بگذرونی و روز به روز بیشتر به دنیا نشون بدی که تو یه پادشاهی مستر:)!

    قول میدم همیشه دنیای تو بمونم موچی کوچولو!حتی وقتی آلزایمر هم بگیرم مطمئن باش با پرامیست میتونم یاد تموم خاطرات شیرینم بیوفتم..

    تولدت مبارک مستر پارک خوش خنده🐣💛

    null

     

    دانلود ویدیو

     
    bayan tools JimimPromise

    دانلود موریک

  • ۴
  • نظرات [ ۹ ]
    • Chomion
    • چهارشنبه ۲۱ مهر ۰۰

    چالش سی روزه وبلاگ نویسی

    خب این چالش و سلین گذاشت و من ازش خوشم اومد و قراره انجامش بدم:]

    منبع:سلین چان:>

    شروع:۲۴ شهریور ۱۴۰۰

    پایان: ؟..

    پ.ن:رنگِ جمله "ادامه مطلب" که اون پایینه مشخص نیستش باید خیلی روش زوم کنید ببینید فعلا گفتم بگم تا وقتی که درستش کنم.زوم کنید مشخص میشه

  • ۸
  • نظرات [ ۱۳ ]
    • Chomion
    • دوشنبه ۱۹ مهر ۰۰

    افکار عزیزم!💭

     

    افکار عزیزم..این نامه برای شماست

    شمایی که ساعاتی خوابیدن در شب و خوردن و آشامیدن در روز را به کلی حرام جانم میکنید!

    گاهی در غروب نارنجی روز می‌نشینم و به این فکر میکنم که ای کاش میشد با شما معامله ای کرد.

    از آن معامله های دور سر برد..

    افکار عزیزم،اگر به شما نیمی از قلب و ذهنم را بدهم،رهایم میکنید؟!

    باور بفرمایید که آنچنان هم سخت نیست!

    ای کاش میدانستید که چقد دلم می‌خواهد تنها یک روز در امان از سایه‌ی سنگینتان زندگی کنم و زیر سایه‌ی یک درخت بلند قامت کتابی در دست بگیرم و بخوانم..

    ای کاش میشد به تمامی شما فهماند که زندگی بدون حضورتان سرسبز تر است!

    افکار عزیزم..زندگی زیباتر خواهد شد اگر این حقیر را ذره ای رها کنید و بار سفر بسته و به سرزمین تاریکی خود باز گردید.

    شما در هر ساعتی از روز با منید..

    آبی که میخورم را زهر،غذایی که میخورم را بی فایده و خوابی که دارم را تبدیل به کابوس میکنید!!

    کاش میشد دست شمارا گرفت و در دورترین نقطه هستی رها کرد..

    کاش میشد جادویی در دست گرفت و زلزله‌ای شد بر سر خانه‌ی تاریکتان در ذهنم؛

    افکار وفادار و محترم من،گاهی بار سفر ببندید و زندگی را بو بکشید،گل ها را لمس کنید..

    باور بفرمایید که در فکر و مغز این حقیر برایتان هیچ چیز سرگرم کننده ای پیدا نخواهد شد!

    مشکلی نیست،شمارا بابت تمام روز هایی که زندگی را به کامم تند و تلخ کردید میبخشم،اما شما را به خودتان قسم میدهم،این انسان را رها کنید. 

    می‌شود جایی غیر از مغز کوچک یک انسان روزگار را گذراند

    می‌شود قدری کمتر آشفته و مخدوش بود..

    افکار عزیزم،شما هر لحظه و دقیقه و ساعت در لایه های مغز خسته ام همچون عنکبوتی سیاه و بزرگ تار می‌افکنید و تار هایتان را مثل تیر زهرآگینی به هر کجای ذهنم پرتاب میکنید.ابرک سفید و بی گناه وجودم را خاکستری میکنید و آبی غیر قابل تحملی به دنیای کوچکم میزنید!

    افکار عزیزم..دیگر خویشتنداری بس است!

    امیدوارم فهمیده باشید که در ذهن و مغز من مستأجر بیش نبودید که چند صباحی هست و باید روزی برود..

    آن روز رسیده.

    افکار عزیزم..چمدانتان را بسته ام،کنار در است.

    خدا به همراهتان!

    null

     

  • ۶
  • نظرات [ ۳ ]
    • Chomion
    • يكشنبه ۱۸ مهر ۰۰

    این شما و این لباس جدید وب:)

    با فضای جدید آشنا شید..

    کار پریاعه=")💗

    قشنگ شده؟بگید که دوسش دارید:">

    خودم عاشقش شدم!

  • ۲
  • نظرات [ ۳۵ ]
    • Chomion
    • پنجشنبه ۱۵ مهر ۰۰

    مهربونه ساده یا احمقه دلسوز؟

    "نه!"

    _این کلمه ای بود که باید میگفتی ولی نگفتی

    چرا نگفتی؟خب دلیلش سادس..《ترس از ناراحت شدن شخص مقابل》

    _خب آره..

    _آره؟

    _خببب..

    _میبخشید ولی تو یه احمقی

    _نه من فقط یکم مهربونم همین

    _فکر میکنی احمق های دورت اولش یه مهربون گوگولی نبودن؟

    _ولی مهربونی قشنگه

    ابرو هاشو بالا میندازه و نمایشی برام دست میزنه

    _آفرین..درسته مهربونی خیلی قشنگه ولی بگو به چه قیمت

    سرمو پایین میندازم و به آیینه مقابلم خیره میشم. 

    _به قیمت نابود کردن خودت و خواسته هات؟

    سرشو تکون میده و ادامه میده:

    _احمق بودن با مهربون بودن‌ فرق کیم چومیون

    اخمی میکنم و با حرص میگم:

    _خب که چی،مهربون ها همیشه محبوبن

    _اره ولی محبوب هایی که میشه به وقتش با یه کلت دخلشونو در آورد!

    محبوب هایی که از ترس ناراحت شدن بقیه مثل یه بزدل میگن: "باشه عزیزم"

    محبوب هایی که هرگز کاری که می‌خواستن و نکردن!بیا رو راست باشیم،تو هرگز دلت نمی‌خواست اون وب رو فالو کنی ولی چون طرف مقابلت ازت خواست این کارو کردی،اگه یه احمق نیستی پس چی هستی دختر؟

    بهش نگاه کردم،به عمق چشماش،چقدر شبیه من بود ولی نبود!

    _خب..

    _تو با بله گفتن به هر پیشنهادی نه تنها مهربون به نظر نمیرسی بلکه داری فریاد میزنی "من یه احمق ساده ام،تا میتونید ازم سو استفاده کنید!"

    مهربون بودن خوبه چومی ولی به وقتش و به شیوه خودش..

    تو حتی بلد نیستی نه بگی،این یعنی داری تو یه باتلاق غرق میشی ولی فریاد نمیزنی تا کمک بخوای!یعنی داری توی دریا غرق میشی ولی چون نمیخوای قایقی که داره زیرت میگیره ازت ناراحت شه چیزی نمیگی و همونجا میمیری. 

    به چشماش زل زدم..حرفی برای گفتن بود؟مسلما نه!اون داشت حقیقت رو توی مغزم فریاد می‌زد.

    _میدونی..تقصیر تو نیست،آدما از یه جایی به بعد انقدر کور شدن که نفهمیدن همیشه نباید بله بشنون،همیشه نباید با جواب مثبت لبخند بزنن،همیشه لازم نیست به هدفشون برسن با استفاده از بقیه!یاد نگرفتن که سلیقه ها متفاوته و یاد نگرفتن که نباید شهرت رو به زور به دست آورد،یاد نگرفتن که گاهی بیخیال لایک و فالو شدن و بازدید خوردن پست های اینستا گرامشون بشن و فقط مفید باشن..

    حرفاش از لایه های مغزم رد میشد و منطقی به نظر می‌رسید..چطور شد که اینارو فراموش کردم؟!

    به عمق آیینه،به دختری که بیش از حد شبیهم بود نگاه میکردم و اون با چشمای سادش بهم می‌خندید

    _چومی..گاهی باید نه گفت تا دنیارو نجات داد!

    چشماشو بست..و آروم از توی آیینه‌ی نقره ای محو شد؛

    کفشامو پوشیدم و از اتاق بیرون رفتم،وارد خیابون شلوغ شدم و به مردمی که تا قبل از این همیشه ازم جواب مثبت شنیدن نگاه کردم..

    شاید وقتش رسیده باشه که یاد بگیرن نه مخالف بله‌اس‌ ولی میتونه یه جواب باشه!

    جوابی از دل صداقت..

     

    +دلم خیلی از خودم پر بود..من داشتم توی کلمه "باشه" "بله" "خیله خب"‌ غرق میشدم و حالا یکم احساس سبکی میکنم..

     

  • ۶
  • نظرات [ ۵ ]
    • Chomion
    • سه شنبه ۱۳ مهر ۰۰

    های!+فاککک!

    هااای لیدیز اند جنتلمن!

    این جانب مدت طولانی ای نت نداشت نبود..اما حالا هست و..چشمتون روشن/:😂💫

    میدونم دلتون برام تنگ شده بود..(وی سعی در دلداری دادن خود دارد ک مثلا کسی دلش برایش تنگ شده است..)

    و خب با دیدن اون ستاره های بالا هنگیدم و حالا نمیدونم باید چیکار کنم و از کجا شروع کنم و چیو بخونم و چیکار کنم😐😭

    چرا هروقت ک هستم پرنده تو بیان پر نمیزنه؟اما امان از وقتی ک نباشی..بمب توش میترکه/:

    چخبره بچز؟😐😭😂

    +وی با اشک می‌رود ستاره ها را چک کند..

    +میخوام قالبو عوض کنم..بعله:"

  • ۱
  • نظرات [ ۱۷ ]
    • Chomion
    • دوشنبه ۱۲ مهر ۰۰

    Stile~🩰

    از اونجایی که یه عشق لباس و استایل و این چیزا میباشم از این چالشه خوشم اومد و تصمیم گرفتم انجامش بدم="]منبعش و هم نمیدونم اینور اونور دیدم..

  • ۴
  • نظرات [ ۴ ]
    • Chomion
    • دوشنبه ۵ مهر ۰۰
    ..𝐼'𝑣𝑒 𝑏𝑒𝑒𝑛 𝑡𝑟𝑦𝑖𝑛𝑔 𝑎𝑙𝑙 𝑚𝑦 𝑙𝑖𝑓𝑒
    𝑡𝑜 𝑠𝑒𝑝𝑎𝑒𝑎𝑡𝑒 𝑡ℎ𝑒 𝑡𝑖𝑚𝑒
    𝑖𝑛 𝑏𝑒𝑡𝑤𝑒𝑒𝑛 𝑡ℎ𝑒 ℎ𝑎𝑣𝑖𝑛𝑔 𝑖𝑡 𝑎𝑙𝑙
    ...𝑎𝑛𝑑 𝑔𝑖𝑣𝑖𝑛𝑔 𝑖𝑡 𝑎𝑙𝑙,𝑦𝑒𝑎ℎ
    ••••••••••••••••••••••••
    دست های مرا بگیر..به تو قول خواهم داد که رهایش نکنم!
    دست هایم را بگیر تا شاید بتوانیم باهم میان کوهستان های افسانه‌ای که از آنها در کتاب هایمان یاد شده قدم بزنیم.
    دست هایم را رها نکن تا شاید بشود به تو لذت راه رفتن میان دشت بنفشه ها را هدیه بدهم؛
    دست های مرا بگیر،می‌دانم سردی‌شان ممکن است آزارت بدهد اما لطفا دستانم را بگیر تا تورا تا زیر باران بکشانم و آواز قطره هارا برایت بخوانم..
    میدانم کمی خسته و آشفته ای،اما دستانم را بگیر،آنهارا گرم نگه میدارم تا خستگی ات را در کنند!
    دست هایم را که بگیری،قول می‌دهم تورا به دیدار زندگی ببرم
    نجوای بی پروا را در گوشت زمزمه میکنم و با آن برایت میرقصم تا ببینی دیدار با زندگی به همین آسانیست!..بیا تا برقصیم در یک یک چهار راه های پاریس،بیا در قایق های پارویی ونیز عکاسی کنیم،به من فرصت بده که دنیایم را نشانت دهم؛
    آسان است..
    بیا دستانم را بگیر،این خدا به تو یک زندگی بدهکار است غریب آشنا:)♡
    •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
    خوش آمدید،اینجا متعلق به انسانیست که گه گاهی شاید بتواند با یک لیوان شربت توت فرنگی شما را به سفر های دور و درازی ببرد!シ︎
    لطفا در اینجا،هرچه نقاب برای خود ساختید را در هم بشکنید و خودتان باشید..
    ورودتان را به دنیایی گاه کهکشانی،گاه بارانی و گاهی کوهستانی خوش آمد میگویم
    《لطفا پیش از ورود خود را در قسمت معرفی،معرفی نمایید!》
    کلمات کلیدی
    Hb